Miedziane jajo

Jak tytuł wskazuje dziś pokażę miedziane jajo:

Renatka natchnęła mnie do wyciągnięcia starych zapasów konturówek.

 I podkreślam starych.. mają chyba z 15 lat (no może przesadzam, bo mam i takie, które mają rok, jedną nawet dziś nabyłam drogą kupna). 

Miedziane jajo, a raczej wydmuszka - notabene jedna z pięciu, które zostały mi z jajowych tulipanów - (tu) -

 bo przecież nic nie wyrzucam, bo przydasie...
- poszła na pierwszy ogień w eksperymentach reliefowych.

Zdradzę kilka sekretów warsztatowych, choć Ameryki nie odkryłam. Wydmuszka została przeze mnie polakierowana sprayem w kolorze miedzianym i pokryta mazajami konturowymi chyba najstarszą "działającą" konturówką, jaką posiadam (reszta prawie zaschła lub nie chciała za nic wyjść z tubki).

Niestety nie wiem, czy przez to, że była kładziona na malowaną farbą do metalu skorupę - czy ze starości - tak nieciekawie się po wyschnięciu skurczyła...

Wydmuszka miała dość dużą dziurę od spodu, którą wypełniłam jakąś szpachlą do drewna i jeszcze raz prysnęłam lakierem.

Reliefy robiłam "na raty" na patyczku od szaszłyków. Najpierw próbowałam bez, ale jak mi wydmuszka spadła i całą pracę musiałam zetrzeć i zacząć od nowa, to skorzystałam z "pomocy".

Jajo jakie jest, każdy widzi...

Miłego wieczoru i do następnych jaj...